Wczasy

Kołobrzeg jako uzdrowisko - kuracjusze

06 września 2010r.

Kołobrzeg - klimat i jego właściwości lecznicze Klimat Kołobrzegu kształtowany jest wpływem morza. Pod szczególnie silnym jego oddziaływaniem znajdują się tereny uzdrowiskowo-wypoczynkowe położone wzdłuż plaży. Ponad 55°/o wiatrów wieje od morza lub wzdłuż morza. Klimat morski ujawnia się szczególnie podczas wiatrów od morza. Zmniejsza się wówczas skłonność do występowania dużych różnic temperatury, wzrasta i ulega wyrównaniu wilgotność powietrza, wzrasta ruch powietrza od strony morza, powodując napływ czystego powietrza pozbawionego całkowicie alergenów, wzrasta na stopniowe dawkowanie właściwości klimatycznych. Przeprowadzone pomiary siły wiatru wskazują na łagodzący wpływ parku nadmorskiego, w okresie letnim pięciokrotnie a w okresie zimowym trzykrotnie. Na terenach uzdrowiskowych siła wiatru jest większa niż w parku i wykazuje wartości pośrednie. Piękna plaża długości ok. 3 km, szerokości kilkudziesięciu metrów, o drobnym miałkim piasku stwarza bardzo dogodne warunki do kąpieli morskich ii słonecznych. Sezon kąpielowy określony na podstawie przebiegu temperatur powietrza i wody morskiej trwa od 15 czerwca do 20 września. W okresie tym stabilizują się średnie dobowe temperatury powietrza i wody morskiej — powyżej 15°C. Temperatura 15°C wody morskiej przyjęta jest jako kryterium dolnej granicy warunkującej kąpiele morskie. Właściwości lecznicze klimatu morskiego wiążą się głównie z jego bodźcowym oddziaływaniem na ustrój ludzki. W czasie pobytu nad morzem następuje pogłębienie się oddechu, wzrasta pojemność życiowa płuc. Zwiększa się też pod wpływem bodźców klimatycznych przemiana materii i przyrost białka w ustroju. Również bardzo ważnym i istotnym czynnikiem bodźcowym jest szczególnie w ciepłych porach roku stosunkowo duże usłonecznienie i natężenie promieniowania słonecznego. Z właściwości klimatycznych Kołobrzegu wynikają wskazania do leczenia schorzeń dróg oddechowych, szczególnie przewlekłych, nawracających nieżytów oskrzeli, chorób alergicznych, w tym dychawicy oskrzelowej, niektórych schorzeń zawodowych dróg oddechowych oraz niektórych schorzeń skóry. Talassoterapia Wykorzystanie walorów klimatu morskiego oraz innych naturalnych czynników występujących nad morzem określa się nazwą — talassoterapia. Głównymi cizynriikami talassoteraplili są kąpiele słoneczne, morskie, powietrzne oraz oddziaływanie aerosolu morskiego. Kąpiele słoneczne są bardzo ważnym czynnikiem bodźcowym w klimacie morskim. Stosowanie naturalnego promieniowania słonecznego w sposób ściśle dawkowany staje się korzystnym zabiegiem leczniczym. Korzystne oddziaływanie kąpieli słonecznej następuje wyłącznie w granicach dawki rumieniowej. Wrażliwość rumieniowa jest bardzo indywidualna. Latem w godzinach południowych średnia dawka promieniowa wynosi zaledwie 20— 30 minut. Praktycznie zaleca się stosowanie kąpieli słonecznych w okresie letnim początkowo we wczesnych godzinach przedpołudniowych i późniejszych popołudniowych. Po uzyskaniu odporności ustroju poprzez wytworzenie właściwej pigmenta-cji skóry i zgrubienia powierzchownych warstw naskórka, okres nasłonecznienia można stopniowo przesuwać na godziny południowe oraz stopniowo wydłużać czas oddziaływania słońca. W kolejnych dniach kąpieli słonecznych można podnosić o połowę dawkę początkową a po codziennym tygodniowym pobieraniu kąpieli słonecznych, następuje całkowita adaptacja na promieniowanie słoneczne. Przestrzeganie powyższej zasady w zażywaniu kąpieli słonecznych daje gwarancję uniknięcia bolesnych i niewskazanych oparzeń słonecznych, które oprócz fizycznych cierpień przerywają na okres ok. 1 tygodnia możliwości korzystania z kąpieli słonecznych. Drugim ważnym elementem talassoterapii jest samo morze. Zasolenie wody morskiej Bałtyku waha się od 7 do 9%o. Czas kąpieli morskiej powinien być regulowany przez lekarza w zależności od ciepłoty wody i powietrza oraz stanu ogólnego chorego. Ludzie chorzy i osłabieni nie powinni przebywać w wodzie dłużej niż 2—5 minut, natomiast ludziom zdrowym zaleca się czas jednorazowej kąpieli — 5—15 minut. Po kąpieli wskazany jest 10—15 minutowy spacer po plaży. Lecznicze znaczenie kąpieli morskich występuje dzięki działaniom czynników: termicznego, mechanicznego i chemicznego. W czasie kąpięli występuje szybko rozszerzenie naczyń włosowatych skóry z żywym jej zaczerwienieniem ii spadek ciśnie- nia tętniczego krwi. Dodatkowym czynnikiem oddziaływującym jest falowanie wody morskiej, która działa podobnie do masażu leczniczego. Nie bez znaczenia pozostaje sól morska, która posiada specyficzne właściwości drażniące. Bardzo interesująco przedstawiają się porównania komfortu klimatycznego południowego Bałtyku i zachodniego wybrzeża Morza Czarnego, najliczniej poza Bałtykiem odwiedzanego wybrzeża przez naszych turystów. Średnie miesięczne wartości temperatury i wilgotności względnej dla wybrzeża czarnomorskiego przekraczają, w przeciwieństwie do wybrzeża bałtyckiego strefę komfortu klimatycznego. W lipcu i sierpniu nad Morzem Czarnym dominują warunki hypertermiczne; plażowanie i kąpiele słoneczne przy braku większych ruchów powietrza i dużym natężeniu promieniowania słonecznego są niebezpieczne, z uwagi na możliwości przegrzania organizmu, szczególnie u osób ze schorzeniami układu krążenia. Tworzywa lecznicze Podstawowymi tworzywami leczniczymi są liczne i wydajne źródła solankowe oraz obfite złoża borowiny. Na terenie Kołobrzegu znajduje się 38 źródeł solankowych. Z uwagi na bardzo dużą ich wydajność eksploatuje się tylko kilka. Wydajność jednego ze źródeł jest tak duża, że ilość solanki wystarcza na 1000 kąpieli dziennie. Solanki kołobrzeskie są solankami bromowo-jodkowymi zawierającymi chlorek sodu w ilości od 2 do 6°/o oraz jony wapnia, żelaza i magnezu. Wszystkie solanki zawierają pierwiastki śladowe takie jak: jony litu, strontu, miedzi, fosforowe, arsenianowe, glinowe, azotowe i siarczkowe, które mogą wywierać specyficzne działania na ustrój. Solanka wydobywana jest z głębokości od kilkunastu do kilkudziesięciu metrów. Jest to solanka chłodna o temperaturze ok. 10°C i do kąpieli wymaga podgrzania. Przeprowadzone wiercenia geologiczne wykazały, że na głębokości ok. 1200 m znaj- duje się solanka ciepła, która w przyszłości będzie eksploatowana. Kąpiele solankowe wpływają hartująco i toni-zująco na stan ogólny chorego. Dalszą ich cechą jest korzystny wpływ na dolegliwości bólowe pochodzenia reumatycznego w stanach zapalnych i pourazowych oraz zespołach neurologicznych. Nieznacznie wzmagają procesy przemiany materii. Stosowane dla celów leczenia inhalacyjnego wpływają kojąco na błonę śluzową górnego odcinka dróg oddechowych znajdujących się w stanie przewlekłego zapalenia. Chlorek sodu wpływa skutecznie na rozrzedzenie gęstej wydzieliny zapalnej; jony wapnia wykazują działanie przeciwzapalne i odczulające. Najbliższe okolice Kołobrzegu są bogate w złoża borowiny. Eksploatuje się je w odległości 2 km od uzdrowiska przy szosie wiodącej do Koszalina. Złoża te są obfite ii wystarczą na 150 lat. Kołobrzeska borowina pochodzi ze złoża typu niskiego o dużym rozkładzie i charakteryzuje się bogatym składem botanicznym, turzycowym i mszystym oraz małymi zanieczyszczeniami częściami nieorganicznymi. Sposób eksploatacji złoża jest na wskroś nowoczesny. Na złożu wybudowany został zakład wstępnej obróbki borowiny, która w postaci półproduktu przewożona jest do Uzdrowiskowego Zakładu Przyrodoleczniczego, gdzie jest ostatecznie przygotowywana do zabiegu. Należy podkreślić, że nowoczesny sposób eksploatacji borowiny zastosowany w Kołobrzegu wymagał zrealizowania kosztownej i skomplikowanej inwestycji. Również sposób eksploatacji źródeł solankowych ujętych w nowo zbudowaną sieć solankową z zapasowym zbiornikiem, są przykładem unowocześnienia metod eksploatacji uzdrowiskowych tworzyw leczniczych, które mogły stię urzeczywistnić dopiero w Polsce Ludowej. Urządzenia leczniczo-diagnostyczne Kołobrzeg posiada nowo zbudowany prowadzony przez Przedsiębiorstwo Państwowe "Uzdrowisko Sanatorium Bielskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego Kołobrzeg" Uzdrowiskowy Zakład Przyrodoleczniczy, mogący dziennie wydać ponad 2000 zabiegów. Zgromadzenie wszystkich rodzajów zabiegów leczniczych w jednym obiekcie jest bardzo wygodne dla kuracjuszy. Jego wyposażenie oraz doskonała funkcjonalność sprawiają, że jest to najnowocześniejszy zakład tego typu w Polsce. W latach 1971—75 przewiduje się wybudowanie i uruchomienie drugiego podobnego zakładu. W chwili obecnej stosuje się następujące zabiegi lecznicze: kąpiele solankowe, kwasowęglowe, perełkowe, okłady i zawijania borowinowe, kąpiele solankowe w basenie, borowinowe i solankowe zabiegi ginekologiczne, masaże klasyczne, masaże wibracyjne, masaże podwodne, gimnastykę leczniczą usprawniającą w basenie i na sali, okłady parafinowe, natryski zmienne i płaszczowe, inhalacje aerosolowe zbiorowe i indywidualne, kąpiele czte-rokomorowe, inhalacje grubokropelkowe, diatermie krótkofalowe, terapia ultradźwiękami, mikrofalami, prądami diadynamicznymi, elektrostymula-cja, franklinizacja, aerojonizacja oraz zabiegi świa-tłolecznicze. Dla potrzeb sanatoriów uzdrowiskowych PPU posiada doskonale wyposażone i urządzone laboratorium analityczno-bliochemiiczne iz pracowniami: hematologiczną, biochemiczną, bakterio-logicizną, toksylogiczną. Badaniom diagnostycznym pomocne są pracownie elektrokardiograficzna, rentgenologiczna, przemiany materii oraz badań czynnościowych układu oddechowego. Choroby leczone w Kołobrzegu Właściwości klimatyczne oraz obfitość tworzyw leczniczych sprawiają, że zakres wskazań leczniczych jest bardzo szeroki i obejmuje: Choroby układu oddechowego 1. Przewlekłe nieżyty górnych dróg oddechowych oraz nieżyty górnych dróg oddechowych na tle uczuleniowym. 2. Stany po operacjach dróg oddechowych. 3. Dychawica oskrzelowa. 4. Przewlekłe nieżyty dolnych dróg oddechowych. 5. Rozedma płuc bez objawów niewydolności oddechowej lub krążeniowej. Choroby zawodowe 1. Przewlekłe zatrucia zawodowe związkami i pierwiastkami chemicznymi. 2. Stany po ostrych zatruciach przemysłowych. 3. Pylica płuc (nie powikłana gruźlica). 4. Przewlekły nieżyt oskrzeli jako powikłanie pylicy płuc w okresie wydolności oddechowej i krążeniowej. 5. Następstwa po chorobie kesonowej. 6. Choroba wibracyjna. 7. Nieżyt dróg oddechowych w wyniku działania środków drażniących i substancji chemicznych. Choroby układu krążenia 1. Przewlekłe zwyrodnienie mięśnia sercowego w okresie wydolności krążenia. 2. Zespół płucno-sercowy w okresie wydolności krążenia. 3. Łagodne postacie choroby wieńcowej. 4. Choroba nadciśnieniowa I i II okresu. 5. Nerwica układu krążenia. 1. Stany przedgośćcowe. 2. Gościec zwyradniający kostno-stawowy. 3. Gościec tkanek miękkich. Choroby układu nerwowego 1. Przewlekłe zapalenie korzonków nerwowych, zespół rwy kulszowej. 2. Nerwica zawodowa. Ponadto w Kołobrzegu leczona jest cukrzyca, lecz z uwagi ,na specyfikę tego schorzenia, leczenie to odbywa się wyłącznie w sanatoriach specjalnie do tego przygotowanych. Wskazania lecznicze dla dzieci obejmują choroby układu oddechowego, choroby alergiczne dróg oddechowych i skóry, stany pooperacyjne dróg oddechowych, dychawica oskrzelowa. Wiadomości ogólne o strukturze uzdrowiska Do Kołobrzegu kierowani są kuracjusze z całej Polski. Za pomieszczenia mieszkalne służą następujące typy zakładów lecznictwa uzdrowiskowego: szpitale uzdrowiskowe, sanatoria oraz prewentoria. Ponadto liczne rzesze kuracjuszy zamieszkują w domach wczasów leczniczych korzystając z usług lekarskich w Przychodni Uzdrowiskowej. Przychodnia Uzdrowiskowa mieści się w nowo zbudowanym obiekcie; oprócz lekarzy balneologów zatrudnia lekarzy konsultantów z zakresu laryn-gologili, ginekologii, okulistyki, chirurgii itp. Z usług Przychodni Uzdrowiskowej korzysta, szczególnie w okresie letnim, duża ilość osób przebywających w Kołobrzegu na wypoczynku, a pragnących połączyć przyjemny pobyt w miejscowości nadmorskiej z możliwością odbycia kuracji uzdrowiskowej.