Wczasy

Gowidlino

20 czerwca 2012r.

Gowidlino (31 km) jest dużą wsią, malowniczo położoną na północnym krańcu Jeziora Gowidlińskiego. Oparciem dla okolicznej ludności i ośrodkiem zespołu osadniczego na tym terenie był gród w pobliskich Podjazach. Za czasów krzyżackich i później Gowidlino podlegało władzom w Mirachowie, a po roku 1818 włączone zostało do powiatu kartuskiego. W okresie międzywojennym przybywali tu letnicy, znajdowała się gospoda i schronisko młodzieżowe. Prócz starej chałupy z XIX w. interesującym zabytkiem jest kościół z ciosów kamiennych, wzniesiony w latach 1866—1868. Jezioro Gowidlińskie należy do piękniejszych jezior kaszubskich. Otaczają je dość wysokie i częściowo zalesione wzniesienia morenowe, na których tylko z rzadka występują chłopskie zabudowania. Mnóstwo tu piasków i nieużytków porośniętych wrzosami. Długość jeziora dochodzi do 7 kjp, szerokość do 1,2 km, powierzchnia wynosi 508 ha, głębokość do 23 m. Od strony zachodniej wciska się w jezioro rozgałęziony i pokryty lasami półwysep długości około 1 km. Na krańcu północno-zachodnim około 700 m od wsi widać obszerną wyspę Ostrów, z pagórkiem w południowej części. Legenda mówi, iż na tym wzniesieniu stał zamek księcia Gowidlina. Niestety, pani zamku próżna i zła, kochała nie swego małżonka, lecz młodszego jego brata Mszczuja. By poślubić młodzieńca, w czasie łowów ugodziła strzałą z łuku w serce swego męża. Zbrodnia ta została jednak ukarana. W dniu ślubu wdowy z bratem zamordowanego małżonka rozpętała się nagle straszna burza, a gdy ksiądz uniósł stułę, pani padła nagle rażona piorunem. Ledwie zaś przerażeni goście weselni opuścili wyspę, zamek zapadł się z hukiem i zniknął bez śladu. W jeziorze, administrowanym przez PGR Lipusz, żyje cenna sielawa. Wody tego zbiornika odprowadza rzeka Słupia, której wypływ znajduje się pod wsią Podjazy. Do wsi tej prowadzi wschodnim brzegiem jeziora ciekawa widokowo trasa pieszej wycieczki. Przez cały czas idzie się przez wrzosowiska i sosnowe zagajniki, mając bezustannie malowniczy widok na jezioro. Z Podjaz można udać się autobusem do Sulęczyna. Z Gowidlina wracamy do Puzdrowa i tam skręcamy na s^osę biegnącą na południe do Sulęczyna. Mija ona po drodze łańcuch jezior (Tuchlińskie, Pręgożyno, Skrzynno, Długie, Gowidlino, Węgorzyno), których wody odprowadza rzeka Słupia. Wypływa ona w okolicy wsi Sierakowska Huta, około 5 km na wschód od wsi Tuchlino, gdzie przeciąwszy naszą trasę wpływa do Jeziora Tuchlińskiego. Nad jej wypływem z Jeziora Gowidlińskiego leży wspomniana wieś Podjazy (46 km), niegdyś gród strzegący okolicznego zespołu osadniczego, później dobra rycerskie wchodzące w skład okręgu mirachowskiego. O tym, że jest to stara pomorska osada grodowa, przypomina istniejące na jej terenie grodzisko. Około 3 km za Pod jazami i pół kilometra na lewo od szosy początek wielkiego jeziora Węgorzyno (ok. 3 km długości, do 20 m głębokości). Żyją w nim głownie leszcze. Administrowane jest przez PGR Lipusz. Jezioro to jest otoczone malowniczo wysokimi, na znacznej przestrzeni zalesionymi brzegami. W południowej części rozwidla się. Zachodnie jego ramię dochodzi do wsi Sulęczyno.