Wczasy

Zwiedzamy Debrzno

24 lipca 2013r.

ZWIEDZAMY DEBRZNO Położenie ulic w centrum zachował się w niezmienionym od wieków układzie. Przyjeżdżający do Debrzna ze względu na wielkość miasta i oznakowanie nie powinni mieć większych problemów z poruszaniem się tu. Zniszczenia w 1945 roku nie pozbawiły miasta wszystkich zabytków. Niestety, po wojnie w miejscu większości kamieniczek pobudowano bloki i klockowate obiekty handlowo-usługowe. Zachodni fragment murów miejskich wzdłuż ul. Traugutta oraz ruiny jednej z baszt - Wieży Czarownic, usytuowanej przy wyjeździe z Debrzna w kierunku Złotowa, to pozostałości murów miejskich, mierzących niegdyś aż 1100 metrów długości. Wejścia do Debrzna broniły dwie bramy - Młyńska i Człuchowska. Wzdłuż murów zachowała się część starej XVIII- i XIX-wiecznej, charakterystycznej zabudowy. Przed kilku laty zagospodarowano położony w pobliżu dawnej bramy dawny rynek, ustawiając tu fontannę... z figuralnym wyobrażeniem zgrabnej i nagiej niewiasty lejącej wodę. Czy to egzymplifikacja wszystkich debrzynianek? Nie wiem, nie będę jednak lał wody :-) Kościół parafialny Wniebowzięcia NMP jest najwyższym i najciekawszym budynkiem w centrum Debrzna. Pierwsza świątynia w tym miejscu powstała wraz z lokacją grodu. Po przejściu większości mieszkańców na luteranizm świątynia tu stojąca pozostała w rękach katolików. Kilkakrotnie niszczyły ją pożary, a istniejący dziś masywny budynek wzniesiono w 1894 roku. Niebrzydkie, oryginalne wyposażenie pochodzi także z okresu budowy i typowe jest dla ówczesnej produkcji przemysłowej. Starszy jest jedynie obraz w ołtarzu głównym "Wniebowzięcie NMP", przypisywany znanemu XVII-wiecznemu gdańskiemu malarzowi Hermanowi Hannowi. Do roku 1945 po sąsiedzku, na dawnym rynku (dziś znajduje się tam dworzec PKS) stał podobny kościół ewangelicki. Mimo iż nie był on poważniej uszkodzony, jako niepotrzebny został po wojnie rozebrany. Jezioro Żuczek wraz z niewielkim kąpieliskiem i miejską plażą jest miejscem wypoczynku de-brznian. Pod koniec XIX wieku w ciepłe letnie dni mieszkańcy odpoczywali nad jeziorkiem Miejski Staw, leżącym na południe od miasta. Jez. Żuczek znajduje się na wschód od miasta, niedaleko szosy z Debrzna do Starego Gronowa. Miłośnikom przyrody polecamy ciekawą dolinę rzeki Debrzynki i oddalony od miasta o 2 km na zachód rezerwat roślinności ksero-termicznej Michałowo. XIX-wieczny pałac wraz z parkiem ^ ^ zachował się w Debrznie-Wsi, położonej po drugiej stronie rzeki Debrzynki. Choć z Debrzna-Miasta jest tu raptem pół kilometra, Debrzno-Wieś administracyjnie należy już do wielkopolskiego powiatu złotowskiego i przez stulecia związana była z Wielkopolską. Miejscowość ta to typowa ulicówka przy drodze do Lipki. XIX-wieczny pałac znajduje się tuż przy dolinie Debrzynki. Nieco dalej, w samej wsi, zachowała się neo-romańska kaplica z lat 1901-1903 z barokowym ołtarzem. Tereny gminy Debrzno mają raczej charakter rolniczy. Niewielkie lasy porozdzielane są siatką pól. Najliczniejszymi zabytkowymi budowlami są tu kościoły, głównie z XVII i XVIII stulecia, oraz kilka zachowanych dworów z XIX wieku. STARE GRONOWO to duża wieś, 8 km na wschód od Debrzna. Istniała już przed rokiem 1309, a z 1380 roku pochodzi zapis o Sędziwoju, który był jej właścicielem. W XIX wieku w Gronowie działała fabryka pieców i raz do roku odbywały się duże jarmarki. Istniejący tu szachulcowy kościół wzniesiono w 1660 roku i gruntownie rozbudowano w 1802 roku. W połowie XIX wieku dobudowano do niego także wieżę. Wewnątrz zachowało się stare wyposażenie, z dwoma interesującymi obrazami z przełomu XVII i XVIII wieku. Na placu w centrum wsi stoi zadbany obelisk z radziecką czerwoną gwiazdą. STRZECZONA leży 3 km na północ od Debrzna. Założył ją komtur człuchowski w 1340 roku, przyznając mieszkańcom prawo do organizowania tu targów oraz przywilej na budowę młyna na Chrząstawie. W 1348 roku postawiono tu drewniany kościółek. Szybki rozwój Strzeczony zahamowała wojna w 1433 roku, kiedy to wieś spalili husyci. Ryglowy kościółek św. Wawrzyńca, który dziś podziwiać możemy w Strzeczonie, wybudowano w roku 1672. Sto dwadzieścia lat później wieża kościelna otrzymała barokowy hełm, stąd też widnieje na nim chorągiewka z datą 1792. W środku filialnego dziś kościoła mimo wojny uchowało się dawne wyposażenie, w tym piękny barokowy ołtarz z kurdyba-nowym antepedium oraz renesansowa chrzcielnica. Po pokoju toruńskim w 1466 roku Stupia stała się wsią królewską. Zachowała się tu szachulcowa świątynia z potowy XVIII wieku z częściowo barokowym wyposażeniem. CIERZNIE są oddalone od Debrzna 12 km na zachód. Okolice te zasiedlone były już we wczesnym średniowieczu. Wieś, przez którą dziś przebiega szosa Gdańsk-" Gorzów Wielkopolski, założona została w 1351 roku. Z dawnego drewnianego budownictwa zachował się tu ciekawy XIX-wieczny budynek ze szczytowym podcieniem na 3 podporach oraz kościół filialny z 1758 roku, z wyposażeniem z końca XVIII wieku. Kościółek ten należy do parafii w pobliskim Uniechowie. Na wschodnim krańcu wsi przed kilku laty postawiony został stylizowany, drewniany zajazd Stawisko. UNIECHÓW to wieś położona 4 km na północny wschód od Cierzni, przy berlince. Od czasu założenia 1366 roku była to zawsze dość duża wieś parafialna i lokalny ośrodek handlu. Charakterystyczny kościół stojący na południe od berlinki wybudowano 1894 roku. Znacznie starsza jest jego wieża, którą wystawiono w 1743 roku. Mimo iż katolicy stanowili mniej niż połowę ludności wsi, kościół przez cały czas należał do nich. Niestety, po wojnie zniknęło stare wyposażenie, a dziś wystrój wnętrza jest współczesny.

Wczasy, Aktywny wypoczynek, Noclegi, Urlop, Wakacje, Wycieczki, Wypoczynek, Debrzno, Kaszuby, Spacery, Wypoczynek, Wycieczki, pomorze